قائدنا الحسین با صدای ملاباسم کربلائی

قائدنا الحسین با صدای ملاباسم کربلائی

...

...

من شریانی إلی شریانی // از این رگ تا آن رگ بدنم را

حسین یحیی و لا من ثانی // حسین زنده نگه می‌دارد نه کسی دیگر

 ***

 بدرب الشوق یسبینی زمانی // روزگار مرا به دروازه‌ی شوق به اسارت می‌برد

و من حُلم إلی حُلم رمانی // از این رؤیا به آن رؤیا هُل می‌دهد

علی نهر و فی طفّ ترانی // در کنار نهر آب و در سرزمین طف(کربلا) به خاطرم می‌آید

فتحکی العین ما یُغفی لسانی // چشمم حکایت می‌کند آنچه را که زبانم پنهان می‌دارد

حسین دینی به تکوینی // حسین، دین و هستی‌بخش من است

له تسلیمی له إذعانی // تسلیم امر او هستم و پیش او اعتراف می‌کنم

من شریانی إلی شریانی // از این رگ تا آن رگ بدنم را

حسین یحیی و لا من ثانی // حسین زنده نگه می‌دارد نه کسی دیگر

بذلتُ عمری یبدو لی دمائی // عمرم سپری شد، به نظر می‌رسد خونم

حسینی إلی صدر السماء // تا پهنه‌ی آسمان حسینی است

ولائی إبائی فدائی // ولایتی است پدری است و فدائی است

بکائی عزائی رضائی // گریه من و عزاداری و خشنودی من از عشق به اوست

مسیر العمری بلطم الصدری // مسیر عمر وزندگی من با سینه زنی طی می‌شود.

و عاتب باقی لکون فانی // بقیه عمرم که صرف امام حسین نشد از دست رفت

من شریانی إلی شریانی // از این رگ تا آن رگ بدنم را

حسین یحیی و لا من ثانی // حسین زنده نگه می‌دارد نه کسی دیگر

حسین منذ مَهدی شمس بدئی // حسین از زمان کودکی‌ام خورشید طلوع من بوده

أراه مشرقا فی کل شیء // همه چیز به نور حسین رخ می‌نماید

أبٌ یحنو و یمحو ذا لبعی // پدری مهربان که غصه‌هایم را برطرف می‌کند؟؟

عذوبا شافعا من کل رُزئی // شیرین است و همه‌ی بدی‌های مرا شفاعت می‌کند

فهذا الوالی و نعم الوالی // با این حسین، عجب ولی نعمتی دارم

سلوه یعطی بلا اضمانی // از او هر چه می‌خواهید طلب کنید که بی‌دریغ می‌بخشد

من شریانی إلی شریانی // از این رگ تا آن رگ بدنم را

حسین یحیی و لا من ثانی // حسین زنده نگه می‌دارد نه کسی دیگر

حسین عالمی یحیی جهاتی // حسین همه‌ی دنیای من است و به من جهت می‌دهد

هو الاستاذ فی معنی حیاتی // او استاد به تمام معنا در زندگی من است

یربینی یغذینی ثباتی // او پرورش دهنده و قوت‌بخش و مایه‌ی پایداری من است

و یَهدینی و یُهدینی نجاتی // هدایتگر و نجات‌بخش من است

و ربی شاهد حسینٌ قائد  // پروردگارم شاهد است که حسین سرور من است

دمائی جُند إذا نادانی // وقتی او مرا بخواند حتی خون من هم سرباز اوست

من شریانی إلی شریانی // از این رگ تا آن رگ بدنم را

حسین یحیی و لا من ثانی // حسین زنده نگه می‌دارد نه کسی دیگر

إذا خان الکلام اقرأ مشاعر // وقتی سخن از وصف او بازماند تو خود از احساس من بخوان

تراها صورة فاضت شعائر // احساسات من در قالب تصویری است که با شعار به جوش می‌آید

و صارت موکب یخشی نواظر // و به صورت کاروانی در می‌آید که دیده‌ها را به وحشت می‌اندازد

و منها تعتلی آیات عاشر // نشانه‌های روز دهم از آن معلوم است

و یعلو الصوتُ به آمنتُ  // صدا بالا می‌رود که آری من به او ایمان آوردم

لسان الشیخ مع الولدان // زبان کهنسالان و جوانان

من شریانی إلی شریانی // از این رگ تا آن رگ بدنم را

حسین یحیی و لا من ثانی // حسین زنده نگه می‌دارد نه کسی دیگر