سوره ۹۶: العلق - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

سوره ۹۶: العلق - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

با صدای استادعبدالباسط محمّد عبدالصّمد

سوره علق جزو چهار سوره سجده‌دار (عَزائِم) قرآن است و آیه آخر آن سجده واجب دارد.

یعنی در هنگام قرائت (با صدا) یا شنیدن این آیه، فرد باید سجده کند.

درباره فضیلت تلاوت سوره علق از جمله در احادیث آمده است.

هر کس در روز یا شب سوره اقرأ باسم ربک را بخواند و در همان شب یا روز بمیرد، شهید از دنیا رفته است و خداوند او را شهید مبعوث می‌کند و در صف شهیدان جای می‌دهد و در قیامت همچون کسی است که با شمشیر در راه خدا همراه پیامبر(ص) جهاد کرده است.

 ***

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿۱﴾

بخوان به نام پروردگارت که آفرید (۱)

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿۲﴾

انسان را از علق آفرید (۲)

اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ﴿۳﴾

بخوان و پروردگار تو کریمترین [کریمان] است (۳)

الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾

همان کس که به وسیله قلم آموخت (۴)

عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿۵﴾

آنچه را که انسان نمى‏ دانست [بتدریج به او] آموخت (۵)

کَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿۶﴾

حقا که انسان سرکشى مى ‏کند (۶)

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾

همین که خود را بى ‏نیاز پندارد (۷)

إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾

در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸)

أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿۹﴾

آیا دیدى آن کس را که باز مى‏ داشت (۹)

عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾

بنده‏ اى را آنگاه که نماز مى‏ گزارد (۱۰)

أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾

چه پندارى اگر او بر هدایت باشد (۱۱)

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾

یا به پرهیزگارى وادارد [براى او بهتر نیست] (۱۲)

أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾

[و باز] آیا چه پندارى [که] اگر او به تکذیب پردازد و روى برگرداند [چه کیفرى در پیش دارد] (۱۳)

أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿۱۴﴾

مگر ندانسته که خدا مى ‏بیند (۱۴)

کَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿۱۵﴾

زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى [او] را سخت بگیریم (۱۵)

نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾

[همان] موى پیشانى دروغزن گناه‏پیشه را (۱۶)

فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿۱۷﴾

[بگو] تا گروه خود را بخواند (۱۷)

سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿۱۸﴾

بزودى آتشبانان را فرا خوانیم (۱۸)

کَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿۱۹﴾

زنهار فرمانش مبر و سجده کن و خود را [به خدا] نزدیک گردان (۱۹)