سوره ۷۷: المرسلات - جزء ۲۹ - ترجمه فولادوند

سوره ۷۷: المرسلات - جزء ۲۹ - ترجمه فولادوند

با صدای استاد ماهر المعیقلی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿۱﴾

سوگند به فرستادگان پى ‏درپى (۱)

فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿۲﴾

که سخت توفنده‏ اند (۲)

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿۳﴾

و سوگند به افشانندگان افشانگر (۳)

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿۴﴾

که [میان حق و باطل] جداگرند (۴)

فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿۵﴾

و القاکننده وحى‏ اند (۵)

عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾

خواه عذرى باشد یا هشدارى (۶)

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿۷﴾

که آنچه وعده یافته‏ اید قطعا رخ خواهد داد (۷)

فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾

پس وقتى که ستارگان محو شوند (۸)

وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾

و آنگاه که آسمان بشکافد (۹)

وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾

و آنگاه که کوه ‏ها از جا کنده شوند (۱۰)

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿۱۱﴾

و آنگاه که پیمبران به میقات آیند (۱۱)

لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿۱۲﴾

براى چه روزى تعیین وقت‏ شده است (۱۲)

لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿۱۳﴾

براى روز داورى (۱۳)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿۱۴﴾

و تو چه دانى که روز داورى چیست (۱۴)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۱۵﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۱۵)

أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿۱۶﴾

مگر پیشینیان را هلاک نکردیم (۱۶)

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿۱۷﴾

سپس از پى آنان پسینیان را مى ‏بریم (۱۷)

کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿۱۸﴾

با مجرمان چنین مى ‏کنیم (۱۸)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۱۹﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۱۹)

أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿۲۰﴾

مگر شما را از آبى بى‏ مقدار نیافریدیم (۲۰)

فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿۲۱﴾

پس آن را در جایگاهى استوار نهادیم (۲۱)

إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿۲۲﴾

تا مدتى معین (۲۲)

فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿۲۳﴾

و توانا آمدیم و چه نیک تواناییم (۲۳)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۲۴﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۲۴)

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا ﴿۲۵﴾

مگر زمین را محل اجتماع نگردانیدیم (۲۵)

أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿۲۶﴾

چه براى مردگان چه زندگان (۲۶)

وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا﴿۲۷﴾

و کوه ‏هاى بلند در آن نهادیم و به شما آبى گوارا نوشانیدیم (۲۷)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۲۸﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۲۸)

انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿۲۹﴾

بروید به سوى همان چیزى که آن را تکذیب میکردید (۲۹)

انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿۳۰﴾

بروید به سوى [آن] دود سه شاخه (۳۰)

لَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿۳۱﴾

نه سایه‏ دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مى ‏کند (۳۱)

إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿۳۲﴾

[دوزخ] چون کاخى [بلند] شراره مى‏ افکند (۳۲)

کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿۳۳﴾

گویى شترانى زرد رنگند (۳۳)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۳۴﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۳۴)

هَذَا یَوْمُ لَا یَنْطِقُونَ ﴿۳۵﴾

این روزى است که دم نمى‏ زنند (۳۵)

وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿۳۶﴾

و رخصت نمى‏ یابند تا پوزش خواهند (۳۶)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۳۷﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۳۷)

هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالْأَوَّلِینَ ﴿۳۸﴾

این [همان] روز داورى است‏ شما و [جمله] پیشینیان را گرد مى ‏آوریم (۳۸)

فَإِنْ کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿۳۹﴾

پس اگر حیلتى دارید در برابر من بسگالید (۳۹)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴۰﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۴۰)

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ ﴿۴۱﴾

اهل تقوا در زیر سایه ‏ها و بر کنار چشمه ‏سارانند (۴۱)

وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿۴۲﴾

با هر میوه‏ اى که خوش داشته باشند (۴۲)

کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۴۳﴾

به [پاداش] آنچه میکردید بخورید و بیاشامید گواراتان باد (۴۳)

إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿۴۴﴾

ما نیکوکاران را چنین پاداش مى‏ دهیم (۴۴)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴۵﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۴۵)

کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ ﴿۴۶﴾

[اى کافران] بخورید و اندکى برخوردار شوید که شما گناهکارید (۴۶)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴۷﴾

[ولى] آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۴۷)

وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ ﴿۴۸﴾

و چون به آنان گفته شود رکوع کنید به رکوع نمى ‏روند (۴۸)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۴۹﴾

آن روز واى بر تکذیب ‏کنندگان (۴۹)

فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿۵۰﴾

پس به کدامین سخن پس از [قرآن] ایمان مى ‏آورند (۵۰)